Zeilen in Turkije met Ventus Sailing

2,7K

Ik had wel weer eens zin om te zeilen in Turkije. Twee keer eerder vierde ik vakantie op een Turks houten zeiljacht – gület genaamd. Zeilen in Turkije is eigenlijk een all inclusive vakantie, maar dan op het water. Heerlijk relaxen, genieten van smakelijke maaltijden, gezelligheid aan boord, zwemmen in de knalblauwe zee en als je zin hebt een schilderachtig dorpje bezoeken. Op de schepen van Ventus Sailing wordt er zoveel mogelijk gezeild. Ook het feit dat singles en alleenreizenden bij hen geen toeslag betalen, vind ik heel tof. Ik ging deze keer eind september. Het weer is dan nog prima. Genoeg zon, niet te warm en ook het zeewater is aangenaam om te zwemmen. Zeilen in Turkije is echt het ultieme relaxen. Meestal zijn mijn vakanties heel actief, maar van een boot kan je niet zomaar af. Toch had ik daar geen enkele moeite mee.

Welkom aan boord van de Borina 1

Met nog 11 anderen scheep ik in de jachthaven van Bitez in op de Borina 1. Er staan maar liefst 5 bemanningsleden voor ons klaar. Kapitein Mehmet, chef-kok Zafer en de matrozen Nejdet, Mustafa en Oğuzhan. We maken kennis met onze medereizigers, waarvan de meesten al tig keer een zeilvakantie in Turkije hebben gedaan. En ook vaste klant zijn bij Ventus. De Borina 1 is een van de drie houten zeiljachten van Ventus Sailing en heeft 8 hutten met eigen badkamer. We krijgen onze hut toegewezen en hebben nog even tijd om ons op te frissen voor het diner. Rond half negen staat de tafel op het achterdek vol schalen met lekkers. Verschillende salades, kip in een lekkere saus en rijst. Dat gaat er wel in na onze eerste lange reisdag. Na het eten kletsen we nog wat na en zoeken vroeg ons bed op.

Zwemmen, nog voor het ontbijt

Goedemorgen. Ik slaap in het bovenbed van onze hut en probeer met mijn duffe hoofd elegant uit bed te klimmen. Dat valt nog niet mee. De crew is al druk in de weer met poetsen en ontbijt maken. Koffie en thee staan al voor ons klaar, wat een luxe. We lichten het anker als iedereen uit bed is en even buiten Bitez leggen we aan in een baaitje met uitzicht op het witte badplaatsje. De zwemtrap gaat uit. Zal ik? Ja, ik ga het gewoon doen. Bikini aan, niet nadenken, jumpen. Zo, dat is even wennen, zo’n koude plons, maar ik ben wel gelijk wakker. En als je even in het water bent, valt het best mee. Even afdouchen, omkleden en dan staat het ontbijt voor ons klaar. Vers brood, kaas, fruit, yoghurt, eitjes, komkommers, tomaat olijven, honing. Dit is echt vakantie in Turkije.

Waar gaan we vandaag heen zeilen?

Als de ontbijttafel is afgeruimd, klinkt de scheepsbel. Briefing! Kapitein Mehmet spreidt de zeekaart uit en wijst waar we nu liggen en waar we vandaag heen zullen zeilen. In elk geval richting het schiereiland Datça. Het eerste stukje varen we nog op de motor. Als die uitgaat, schiet de crew in actie. Iedereen weet precies wat ‘ie moet doen en waar ‘ie moet zijn. Geweldig om te zien. Ze springen als aapjes in de touwen om de zeilen te hijsen en zijn precies op tijd om een vierend touw te grijpen. Je hoeft ook niet te helpen. Ze zijn zo op elkaar ingespeeld. Wij proberen maar zoveel mogelijk niet in de weg te zitten en genieten van het schouwspel. En dan…stilte.

Wat maakt zeilen in Turkije nou zo leuk?

Je hoort als je zeilt alleen nog het ruisen van de wind en het water dat tegen de houten boot slaat. Je ziet de licht klapperende zeilen en voelt de deining van de golven. We komen maar weinig andere schepen tegen. Alleen maar het blauwe water om je heen en heel in de verte een eiland of een stukje vasteland. Dit is echt super genieten. Ik vind het heerlijk om zomaar een beetje te zitten en om me heen te kijken. Terwijl ik thuis altijd wat te doen wil hebben. Iedereen doet aan dek waar hij of zij zin in heeft. Lezen, zonnen, een praatje maken of zomaar wat voor je uit staren. Het gaat er allemaal gemoedelijk aan toe. En ondanks dat ik 9 van de 11 mensen niet ken, wen je al snel aan elkaars gezelschap en ontstaan er leuke gesprekken.

Drie keer per dag het lekkerste eten

Na een paar uur zeilen leggen we aan in een mooie baai. Snel nog even zwemmen voor we gaan eten. Ondanks de deining en het kleine keukentje tovert Zafer weer een geweldige lunch op tafel. Spaghetti, moussaka en salades voor 16 personen, ik geef het je te doen. Wij hoeven alleen maar aan te schuiven en te genieten van het lekkere eten. Niks afruimen of afwassen. Zelfs je drankje hoef je niet zelf in te schenken. De drankjes zitten overigens bij de reissom inbegrepen. Wel zo handig, geen gedoe met turven en achteraf afrekenen. Na de lunch varen we verder en ga ik maar eens een dutje doen op het achterdek. Al dat zwemmen en eten, vermoeiend hoor. Aan het eind van de middag leggen we aan in de baai waar we overnachten. Er komen borrelhapjes op tafel. Kaas, olijven, fruit en dorito’s met kaas en chilisaus uit de oven. Verwennerij!

Mooiste moment van de dag: de zonsopgang

De volgende ochtend komt een klein streepje licht door het gordijntje in mijn hut. Snel uit bed want de boot ligt perfect voor de zonsopgang. Helaas ben ik net te laat. De mensen die buiten op het dek sliepen, zijn ook al wakker. ‘Je hebt wat gemist, de zonsopgang was prachtig, de lucht kleurde helemaal oranje.’ Morgen vroeger opstaan. Nu eerst weer even een verfrissende duik nemen. Er zwemmen honderden zilveren visjes om de boot die zich niet laten verjagen door wat zwemmers. Daarna lekker met een kop thee weer even opwarmen in de ochtendzon.

Tijd voor een uitstapje aan land: Datça

We verlaten de baai na het ontbijt en zetten koers naar het havenplaatsje Datça. Hier mogen we van de boot af en hebben we twee uur om rond te struinen. Datça ligt niet in de buurt van luchthavens en richt zich vooral op Turkse toeristen en boottoeristen. Het heeft een klein strand en een boulevardje met gezellige restaurantjes. Een leuke plek om te shoppen, bootjes te kijken of lekker op het terras van een drankje te genieten. De jongens zetten ons met de dinghy – het kleine motorbootje – aan wal en halen ons ook weer op. Als we weer aan boord komen staat de lunch alweer voor ons klaar. Wat een luxeleven! Als de lunch is afgeruimd, hijst de bemanning de zeilen en zetten we koers naar Selimiye op het schiereiland Bozborun. En wij? Wij hoeven alleen maar te chillen en te zorgen dat we niet verbranden.

Zeilen in Turkije is de leukste baaitjes bezoeken

Rond zonsondergang leggen we in de jachthaven van Selimiye aan. Tijdens een zeilvakantie met Ventus eet je twee keer aan land. Vanavond heeft de bemanning vrij en zoeken wij een restaurant in de haven. Je bent overigens niet verplicht om met de hele groep te gaan, iedereen kan doen waar ‘ie zin in heeft. De volgende ochtend is er nog even tijd om Selimiye te bekijken. Met zijn vijven laten we ons met de dinghy in het slaperige plaatsje afzetten. Ook hier weer leuke winkeltjes en gezellige terrasjes aan het water. Ondertussen doen de jongens boodschappen en hebben we straks weer lekker verse groenten en fruit voor het eten. We lopen terug naar de boot. Dat is toch wat verder dan we dachten en we zijn iets later dan afgesproken. Gelukkig krijgen we geen straf van onze kapitein.

Plezier in en op het water: suppen, kanoën en snorkelen

Zodra we aan boord zijn, gaan de trossen weer los en varen we een uurtje naar de baai waar we ook zullen lunchen. Als we voor anker liggen en de zwemtrap uit is, plonzen de eerste waterratten alweer in zee. Ook het supboard en de kano worden te water gelaten. Voor het eerst sta ik op de wankele sup-plank. Dat valt nog niet mee! Zelfs kapitein Mehmet waagt een poging. Ook de kano is populair. Om de beurt kunnen we een stukje peddelen door de prachtige baai met zijn groene oevers. En het heldere water is ideaal om te snorkelen. Wie geen zin heeft om actief te doen, blijft lekker relaxed in een van de schuimrubberen spaghettislierten drijven. De watertemperatuur is heerlijk in september en zelfs ik, thuis hardnekkig niet-zwemmer, spring twee keer per dag van de boot af.

Voetjes van de vloer op de dansparty

Tijdens de lunch kondigt medereizigster Diana aan dat ze vanavond graag een dansparty wil organiseren op de Borina. Hebben we daar zin in? Ja! Als we die middag weer naar onze volgende bestemming varen, vraagt ze iedereen om twee dansnummers en maakt ze een playlist op haar telefoon. Dat wordt natuurlijk een verrassend allegaartje van nummers en na het wederom heerlijke diner gaan de stoelen aan de kant en de voetjes van de vloer. Tot een uurtje of 11 dansen we tot we er zowat bij neervallen. Gelukkig liggen we in een stille baai met weinig andere schepen want de geluidsinstallatie heeft het flink te verduren. Alles komt voorbij, van Tarkan tot ‘Ich bin wie du’. Ondanks dat de meesten hier elkaar nog maar een paar dagen kennen, voelt het alsof je op een feestje met vrienden bent.

Vier je verjaardag eens tijdens een zeilvakantie in Turkije

Dat leek me nou een goed idee. Op 25 september word ik 45 en aan boord van een Turks zeiljacht leek me nou een perfecte locatie om dat te vieren. ’s Ochtends als ik uit bed kom hangen er slingers en ballonnen op het achterdek dus ik voel me heel erg jarig. We varen na het ontbijt naar Bozburun op het gelijknamige schiereiland en worden daar weer even twee uurtjes ‘losgelaten’. Ik sla een flinke voorraad lekkere koekjes in om te trakteren. Er gaan geruchten over een taart maar nee hoor, zegt de bemanning, geen taart. Ik speel het spel mee en ben natuurlijk heel teleurgesteld. Mijn verjaardagsdiner is kip met verse frites. Geen appelmoes, wel verschillende groenten en salades. Na het eten gaan de lichten uit en klinkt happy birthday uit de speakers. En ja hoor, daar is ‘ie: zelfgebakken chocoladetaart compleet met kaarsjes en sterrenregen. Wat een feest!

Eindelijk op tijd voor de zonsopgang

De volgende ochtend ben ik heel vroeg wakker. Dat komt goed uit, want we liggen mooi in de richting van de zonsopgang. Om kwart over zes ga ik het dek op waar de buitenslapers nog in diepe rust liggen. De zon begint al een beetje op te komen en de lucht kleurt langzaam oranje. Er hangt nog een nevel rond de bergen. Een heel mooi stilleven. Langzaam komen er meer vroege vogels aan dek en fluisterend of in stilte genieten we van het prachtige schouwspel. Gisteravond was de zonsondergang ook al zo mooi. Echt een voorrecht om daarvan te mogen genieten. De rest van de dag brengen we zoals gebruikelijk door met varen en luieren aan boord, helemaal niks mis mee. Ik mis mijn sportieve activiteiten nog niet. Het is juist lekker om niets te hoeven. Alleen je natte zwembroek moet je zelf ophangen. Verder wordt alles voor je gedaan.

Een week zeilen in Turkije vliegt voorbij

De tijd vliegt, helaas. De laatste nacht die we in een stil baaitje doorbrengen, breekt al snel aan. ’s Ochtends hebben we nog héél even de tijd voor een bliksembezoek aan Knidos, de overblijfselen van een antiek havenstadje op het uiterst westelijke puntje van Datça. Als je de tijd hebt, kun je hier uren rondstruinen tussen de brokstukken, maar wij hebben nog een flinke zeiltocht voor de boeg vandaag. Vanavond ‘moeten’ we alweer in de haven van Bitez terug zijn. Rond lunchtijd leggen we even buiten Bitez in een baai aan en net na onze laatste heerlijke lunch aan boord, zegt iemand dat ‘ie wel een ijsje zou lusten. En ja hoor, daar komt ineens als geroepen de varende ijscoman de bocht om varen! Ho stop, even bij ons aanleggen graag. Met wat Cornetto’s en Magnums minder aan boord kan hij even later zijn weg vervolgen.

Afscheidsdiner aan de wal

Tegen het eind van de middag bereikt de Borina de steiger van Bitez. Bijna tegelijkertijd komt ook de Laguna, een ander schip van de Ventus vloot de haven binnengelopen. Omgeven door een tiental kleurige kitesurfers. De Laguna had de hele week een Braziliaanse filmploeg aan boord die een aantal afleveringen maakt over zeilen in Turkije voor een reisprogramma. Wat een gaaf gezicht, die boot met surfers eromheen. Dan is het toch echt tijd voor ons laatste avondmaal en daarvoor gaan we in het gezellige Bitez op zoek naar een restaurant. Keuze genoeg. We belanden op een terras aan het water en tijdens het eten is er nog leuke livemuziek ook. Na het eten wandelen we op het gemakje terug naar de jachthaven en drinken we aan boord nog wat.

In slaap vallen onder de sterrenhemel

Ik besluit vannacht nou toch maar buiten te gaan slapen. Alleen had ik er geen rekening mee gehouden dat in de haven de hele nacht een generator staat te brommen. Nou ja, oordoppen in dan maar. Toch val ik nog redelijk snel in slaap en ben ik natuurlijk al vroeg wakker wanneer het zonnetje opkomt. Dat heeft toch wel wat, aan dek in slaap vallen onder de sterrenhemel en ’s ochtends van de eerste zonnestralen wakker worden. Na het ontbijt moeten we er dan toch aan geloven, ons weekje zeilen in Turkije zit erop. Denk maar niet dat je zelf je tas aan de wal mag tillen. Ook dat regelen de behulpzame jongens van de crew natuurlijk. Nog even een groepsfoto en afscheid nemen van iedereen en dan gaan wij richting de bushalte. Einde van een supervakantie. Ik vind zo’n zeilvakantie in Turkije echt wel het ultieme relaxen. En terwijl ik dit schrijf en de foto’s bekijk, verheug ik me stiekem alweer op een volgende keer.

Nog wat weetjes over zeilen in Turkije met Ventus Sailing

• De reis die ik maakte, is op indeling met een groep. Ventus deelt de boten in en je komt op een schip met mensen die je niet kent. Dat heet cabin charter. Wil je bijvoorbeeld met een vriendengroep of familie zeilen in Turkije en een hele boot afhuren, dan kan dat ook. Informeer dan naar de mogelijkheden voor een private charter.
• Bij de reissom zijn alle maaltijden en drankjes inbegrepen. Qua alcohol is er wijn en bier aan boord. Per week eet je twee keer in een restaurant. Daar kun je natuurlijk zo gek doen als je wilt, maar voor € 10,- tot € 15,- heb je een heerlijke maaltijd. Een fooi voor de bemanning aan het eind van de week is gebruikelijk.
• Vluchten en transfers zijn niet bij de reissom inbegrepen, maar kun je wel door Ventus laten regelen.
• Ventus Sailing vaart niet alleen op de Turkse wateren, maar ook rond de Griekse eilanden en Sardinië.
• Alle informatie over zeilen in Turkije met Ventus Sailing vind je uiteraard op de website van Ventus.