Sorry wereld. Jaarlijks vlieg ik duizenden kilometers. Omdat ik graag in Turkije ben. Ik zou een ticket kunnen kopen waarbij ik meer betaal en de luchtvaartmaatschappij namens mij een aantal bomen plant. Ik doe het liever anders en doe vrijwilligerswerk op vakantie. In Dalyan maakt een groep vrijwilligers wekelijks schoon in de natuur. Wanneer ik er ben, help ik de Dalyanlı River Bums. Zo heet de groep. Gezamenlijk zorgen we er voor dat er minder zwerfvuil in en rond de rivier ligt. Zodat iedereen kan genieten van de betoverende natuur. En schildpadden minder risico lopen om te stikken in een plastic zak of verstrikt te raken in een vislijn.
Donderdag = schoonmaakdag in Dalyan
Iedere week verzamelt de groep vrijwilligers zich in de theetuin. Donderdag 10 uur, vaste prik. De vuilniszakken en gereedschappen worden op de boot geladen. Er is een vaste kapitein. De gemeente stelt hem en zijn boot beschikbaar. Omdat de kapitein dagelijks op de rivier en het meer vaart, weet hij vaak precies waar de meeste rommel ligt. Na zes jaar wekelijks schoonmaken haalt de groep steeds minder troep op. Hun inspanningen hebben dus wel degelijk zin. Helaas is nog niet iedereen even milieubewust. Sommige kapiteins kieperen nog steeds volle vuilniszakken overboord.
Internationaal project
Inmiddels help ik zo’n vijf jaar mee en ik vind het erg leuk. De River Bums bestaat uit een vaste harde kern van voornamelijk Europese expats, aangevuld met een enkele Turk en voorbijgangers zoals ik. Inmiddels zijn er zo’n 30 vrijwilligers. Deze keer zijn we ook met een te grote groep voor de boot, dus we splitsen op. Ik kies ervoor om met 4 anderen naar een moerasachtig gebied net buiten Dalyan te gaan. Daar groeit in deze tijd van het jaar namelijk de rode zeekraal. Een prachtig gezicht. En ik heb er eerder deze week al genoeg troep zien liggen. Laarzen kan ik gelukkig lenen.
Geen beginnen aan
Het is niet voor zijn tijd dat we dit gebied aanpakken. Man, wat een troep ligt er. Blikjes die er duidelijk al tientallen jaren liggen. Die hebben namelijk nog zo’n driehoekige opening. Daarnaast tientallen flessen, medicijnflesjes en natuurlijk het gebruikelijke plastic afval. Heel veel glasscherven. Daar is zowat geen beginnen aan om die allemaal op te rapen maar ik doe mijn best. Ondertussen word ik aan alle kanten belaagd door muggen. Ondanks dat ik me ingesmeerd heb met anti-mug weten ze me te vinden. Maar het is voor het goede doel dus ik ga maar gewoon vrolijk door.
Volle zakken
Na anderhalf uur hebben we al 11 volle jumbozakken, een autoband en een piepschuimpilaar verzameld. We mogen alles gelukkig langs de kant van de weg laten staan. De gemeente haalt alle zooi op en brengt het netjes naar de vuilstort. Deze manier van opruimen is wel lekker efficiënt want op de boot moet je vaak nog een stukje varen voor je bij een vervuilde plek bent. Vuil en bezweet houden we het voor gezien. Tijd voor de nabeschouwing in de theetuin!
De kapitein was in de war
Rond een uur of half twee legt de boot aan. De bootmensen hadden wat pech. Ze vertrokken later want de kapitein dacht dat het woensdag was dus die moest om tien uur nog opgetrommeld worden. Ach ja, ook dat is Turkije. Met acht vrijwilligers halen zij in korte tijd ook nog 7 zakken uit het riet en de rivier. 7 zakken lijkt misschien weinig, maar een paar jaar geleden waren dat er nog veel meer. En ze vonden voornamelijk allemaal kleins spul. Net als met dat kapotte glas bij ons kun je daarmee bezig blijven.
Voldoening en frustratie
Met thee, bier en tosti’s kletsen we nog een uurtje na. River bummen is namelijk niet alleen heel nuttig, maar ook een sociale bezigheid. Je bent een paar uur in de weer met mensen die ook van de natuur houden en net als jij wat terug willen doen. Met zijn allen genieten we van het natuurschoon in en rond Dalyan en de gastvrijheid van de Turkse bevolking. Het geeft voldoening om niet alleen maar te luieren maar jezelf ook nuttig te maken. Het is weleens frustrerend om te zien dat een stuk wat je net hebt schoongemaakt een week later weer sporen vertoont van een Turkse barbecue. Maar in elk geval worden steeds meer mensen zich bewust van het feit dat we met zijn allen de natuur moeten beschermen. Zolang het nodig is hijs ik me in elk geval op donderdag in Dalyan in mijn oude kloffie.
Meer weten?
Wil je meer weten over de Dalyanlı River Bums? Lees dan verder. Dalyanlı heeft een website, www.sustainabledalyan.webeden.co.uk (niet te openen in Turkije, helaas) en is erg actief op Facebook.
Of bekijk de video van Roam the Earth.
