fbpx
Home Bestemmingen Pamukkale & Hiërapolis: must see in Turkije

Pamukkale & Hiërapolis: must see in Turkije

door Margreet Rotte

Pamukkale, van veraf gezien lijkt het een skihelling. Of een bevroren waterval. Letterlijk betekent Pamukkale katoenen kasteel. Met een kasteel noch met skiën hebben de kalkterrassen weinig te maken. Pamukkale is vooral een uniek en spectaculair natuurverschijnsel dat niet voor niets Unesco werelderfgoed is. Wie er alleen naartoe gaat om te badderen, doet zichzelf tekort. Meer dan 2000 jaar geleden werd er in het naastgelegen kuuroord Hiërapolis ook al gebadderd. In deze antieke stad kun je nog steeds zwemmen tussen de overblijfselen uit de Romeinse tijd. Hiërapolis ligt tegen Pamukkale aangeplakt en is een bezoek zeker waard. Trek dus nog zeker tijd uit om de ruïnes van Hiërapolis te bezoeken.

Pamukkale: nog steeds de moeite waard

‘Pas’ na 20 jaar Turkije ging ik naar Pamukkale. Eigenlijk iets te laat. Pamukkale is een kwetsbaar gebied en heeft veel schade opgelopen door het toerisme. De massa’s toeristen die wilden genieten van het warme bronwater, zorgden er helaas voor dat de kalkterrassen afbrokkelden en de baden vies werden. Daarom is een groot deel gesloten en is er een nieuw wandelpad met nieuwe baden aangelegd. Volgens mensen die er jaren terug geweest zijn is het lang niet meer zo mooi als vroeger. Maar ik wilde er per se heen. En ondanks dat het vroeger véél imposanter moet zijn geweest, vond ik het nog steeds indrukwekkend.

Hoe zijn de kalkterrassen van Pamukkale ontstaan?

Al eeuwenlang stroomt er calcium- en koolzuurhoudend bronwater langs de rotsen naar beneden. De terrassen ontstonden miljoenen jaren geleden door vulkanische activiteit. Wanneer het kalkrijke water bezinkt, blijft een witte laag achter. Het water is 35 graden en schijnt geneeskrachtige eigenschappen te hebben. Het helpt bij bij hart- en vaatziekten, spijsverteringsaandoeningen, nierkwalen en reumatiek. Ik heb er niet in gezwommen dus ik kan er helaas niet van getuigen. Liefst zorg ik ervoor dat zo’n natuurlijk verschijnsel geen schade oploopt dus kijk ik er liever alleen naar. Het ziet er wel erg gaaf uit, net alsof je in een bad gemaakt van sneeuw zit.

Ook Hiërapolis is de moeite waard

Ik kende alleen Pamukkale, maar was verrast dat er nog een antieke stad naast lag. Ik ging er een dagje heen vanuit Dalyan. Dat is een flinke autorit van meer dan 3 uur. Dus dan is het wel fijn als je niet binnen een uurtje al uitgekeken bent. Als je vanaf Pamukkale doorloopt over de loopplank in de richting van de droge terrassen, kom je uiteindelijk vanzelf bij de stadspoort van Hiërapolis. De Romeinen bouwden Hiërapolis om de geneeskrachtige waterbronnen te gebruiken. Je vindt er onder meer een Romeins badhuis, een basiliek, Apollotempel en een amfitheater dat nog in goede staat is.

Hapje eten? Lekker naar de Chinees!

Toen we rond lunchtijd in Pamukkale aankwamen, besloten we bij de boveningang wat te eten. Daar is een cafetaria met bijbehorende museumwinkel van het ministerie van Toerisme. De hamburger en tosti die we daar aten, waren duur en niet lekker. Omdat we nog een lange reis voor de boeg hadden om weer in Dalyan te komen, besluiten we nog een hapje te eten in het dorp beneden. We struinen wat rond en grappig genoeg bevindt zich in Pamukkale de hoogste concentratie Aziatische restaurants, het lijkt wel een soort mini-Chinatown. Oké, dat is misschien wat overdreven. Maar waarschijnlijk heeft de grote hoeveelheid Aziatische bezoekers de lokale ondernemers geïnspireerd tot de Aziatische cuisine. Het leukste daar zijn nog de menukaarten met schrijffoutjes. Wij kiezen toch maar de spreekwoordelijke eieren voor ons geld en eten gewoon weer Turks.

Als je er dan toch bent…of je gaat gewoon nog eens terug

Relatief dichtbij Pamukkale en Hiërapolis ligt Aphrodisias. Het is ongeveer 100 kilometer rijden. Aphrodisias is sinds 2017 ook Unesco werelderfgoed. Sinds ik geïnspireerd ben door de Unesco queeste van collega-blogger Ech Wel, staat Aphrodisias natuurlijk hoog op mijn verlanglijstje. Tijdens mijn bezoek aan Pamukkale was ik echter hondenoppas en daarom was het niet mogelijk om er meer dan een dagtrip van te maken. Ook de antieke stad Laodiceia ligt op een steenworp afstand: op zo’n kilometer of 15. Ik sluit daarom niet uit dat ik gewoon nog een keertje terugga.

Hoe kom je bij Pamukkale en Hiërapolis?

Het makkelijkste is met eigen vervoer. Vind ik dan. Je kunt ook vanuit de verschillende toeristische kustplaatsen een excursie boeken als je liever zelf niet autorijdt. Dan is het wel handig om te checken hoeveel tijd je hebt in Pamukkale. En of je onderweg niet in een of andere leer- of keramiekfabriek terechtkomt, waar je echt niet wilt zijn. Omdat het best een eind rijden is vanaf de kust, zou ik er zelf een volgende keer een tweedaags tripje van maken. Voordeel: je kunt dan ook op je gemak de andere bezienswaardigheden bekijken.

Bekijk de video over Pamukkale en Hiërapolis

 

Ook interessant voor jou

Geef een reactie