fbpx
Home Bestemmingen Çandır, een dagje onbedorven overkant

Çandır, een dagje onbedorven overkant

door Margreet Rotte

Vind je in Dalyan nog alle vertier waar je maar naar op zoek bent, in Çandır ervaar je het Turkse plattelandsleven. Slechts de smalle rivier scheidt toerisme en platteland van elkaar. Roeiers zetten je met hun bootje over en binnen een paar minuten ben je in een andere wereld. Bezoek de antieke stad Kaunos, het nomadenmuseum of geniet van een uitgebreid ontbijt met uitzicht op de delta en het Iztuzu strand. En neem vooral de tijd. Het lijkt in Çandır namelijk of die heeft stilgestaan, dus waarom zou je je haasten? Çandır, een dagje onbedorven overkant

Vanaf de roeibootsteiger in Dalyan ben je binnen enkele minuten aan de overkant

De imposante rotsgraven

Voor een paar lira ben je met de roeiboot naar de overkant. Met een beetje passen en meten kun je zelfs een fiets meenemen. Begin je dagje Çandır met een drankje bij een van de twee restaurantjes aan de overkant. Nog geen honger of dorst? Dan is het ook een leuke afsluiting om daar in de schaduw het leven op en rond de rivier gade te slaan. Volg het weggetje naar links en je loopt langs de grote begraafplaats. Daarboven kijken de reusachtige Lycische rotsgraven uit over de omgeving. Het pad ernaartoe is helaas afgesloten. Je kunt er niet naartoe klimmen om ze van dichtbij te bewonderen maar ook vanaf de weg zijn het imposante bouwwerken. En zonder twijfel de meest gefotografeerde objecten in Dalyan.

De imposante Lycische rotsgraven, de meest gefotografeerde bezienswaardigheid
De lager gelegen rotsgraven

Kaunos: een bezoek meer dan waard

Volg de geplaveide weg of volg – alleen als je te voet bent – de rood-witte merktekens en sla na de begraafplaats rechtsaf. Dan kom je op een pad van de ECO trails of Caria & Lycia. Over kleine geitenpaadjes kom je dan langs de oude stadsmuur van Kaunos. Houd onderweg wat links aan om richting Çandır en Kaunos te blijven lopen en geniet van het weidse uitzicht over de Dalyan delta en de antieke stad Kaunos. Ga je over de hoofdweg, dan ben je na zo’n 20-25 minuten bij de ingang van Kaunos. Deze antieke havenstad is een bezoek meer dan waard. Niet alleen vanwege de archeologische bezienswaardigheden maar ook vanwege de idyllische landschappelijke ligging. Je vindt er onder meer een groot amfitheater, resten van een kerk en Romeinse baden. Kaunos staat ook bij Unesco geregistreerd voor mogelijke toelating tot het Unesco werelderfgoed.

Zicht op de antieke stad Kaunos vanaf een van de ECO trails paden
De oude havenstad Kaunos en zijn bijzonder ligging in de huidige Dalyan delta

Het nomadenmuseum van Mehmet Varol

Nog meer geschiedenis maar dan van recentere datum vind je in het kleine nomadenmuseum van Mehmet Varol. Hij stamt af van de yörük, een nomadische bevolkingsgroep. De yörük waren herders. Tot halverwege de twintigste eeuw leidden ze een zwervend bestaan. Daarna kregen ze land toegewezen. Mehmet Varol groeide op in  Çandır en verzamelde talloze gebruiksvoorwerpen van nomadenfamilies. Het eenvoudige museum is gratis toegankelijk en een heerlijke plek om even uit te rusten onder het genot van versgeperst vruchtensap of Turkse thee. En had ik al gezegd dat je vooral geen haast moet hebben?

Mehmet Varol en zijn vrouw voor het nomadenmuseum
Ook deze mooierd scharrelde lekker in het dorp rond

Ontbijten met uitzicht in Çandır

Tegenwoordig komt de spreekwoordelijke inwendige mens er goed vanaf in Çandır. Dat was enkele jaren geleden wel anders. Nu is er naast het nomadenmuseum nog een theetuin en boven het ‘centrum’ vind je Çandır Terrace. Begin je hier je Çandır excursie wat vroeger op de dag? Met het uitgebreide Turkse ontbijt heb je de rest van de dag geen trek meer! En het uitzicht is magnifiek. Liever lunchen? De Turkse pannenkoeken – gözleme – zijn om je vingers bij af te likken. Je vindt Çandır Terrace als je vanuit Dalyan komend na de moskee rechts omhoog gaat. Volg de bordjes en je ziet het vanzelf liggen.

Uitzicht vanaf Çandır Terrace

Slow travel in Çandır, nog meer graven en orchideeën

Çandır is ook leuk om gewoon een beetje rond te dwalen, slow travel in optima forma. Loop bijvoorbeeld door naar het kleine haventje. Daar vind je nisgraven waar de Lyciërs de as van hun doden begroeven. Vlakbij het haventje is een lastig te vinden veld waar in maart en april duizenden paarse orchideeën bloeien. Een schitterend gezicht en best bijzonder want je ziet ze dus alleen dáár en niet op andere plekken. De laatste keer dat ik er was, had het zoveel geregend dat we er niet bij konden komen. Uiteraard is het niet de bedoeling dat je de orchideeën plukt of vertrapt dus als je het veld vindt, wees alsjeblieft voorzichtig. Aangezien Çandır geen officiële straatnaambordjes kent, is het lastig uit te leggen waar je precies moet zijn. Een mooi avontuur om op speurtocht te gaan.

De nisgraven in Çandır haven
Het orchideeënveld: een bonte kleurenverzameling

De ECO Trails voor sportief vertier

Wie het in Çandır wat sportiever wil aanpakken: volg de aanwijzingen van de ECO Trails. Er is een route achter de rotsgraven langs naar een uitzichtpunt bovenop de rots waar je uitkijkt over Dalyan de wijde omgeving en het Köyceğiz meer. Je kunt helemaal doorlopen tot aan de modderbaden van Sultaniye en vanaf daar een boot charteren die je mee terug naar Dalyan neemt. Dat laatste moet je ook regelen als je de wandelroute naar Ekincik pakt. Die loopt helemaal naar de stille baai en het strand van Ekincik. Regel je vervoer liefst wel vooraf om teleurstellingen te voorkomen. Ben je minder avontuurlijk, volg dan gewoon weer de geplaveide weg terug naar Dalyan. Zorg wel dat je op tijd bent voor de laatste roeiboot want overnachtingsmogelijkheden zijn er nog niet. Gelukkig vind je in  Çandır nog geen hordes toeristen. En wat mij betreft mag dat zo blijven.


Yabancı in Çandır

De Nederlandse Ellis Flipse woont in Çandır. Samen met haar hond Timo verkent ze de omgeving en filmt haar belevenissen. Volg Ellis via haar eigen YouTube kanaal At home in Turkey. Ellis schreef een boek over haar eerste tijd in Çandır, Yabancı. Yaban betekent letterlijk ‘wild’ en yabancı zijn vreemdelingen ofwel buitenlanders. Ellis beschrijft in haar recht-voor-zijn-raap-stijl haar belevenissen als Nederlandse in dit Turkse boerendorp. Leuk om te lezen want zo krijg je een inkijkje het Turkse dorpsleven.

Timo waagt zich in de buurt van dit vrolijke tafereeltje
Even een break, links reismaatje Ans, rechts Ellis
Ook deze jongens kruisen veelvuldig je pad in en rond Çandır


Ook interessant voor jou

Geef een reactie